روی دیگــــر مـ.ـ.ـ.ـن . . .
چندی بود از خداوند هوای سـرد و پـاییزی طلبـــ میکــردم .. آنـگــونه کـه از شدتــــ سـرمــا دستهــــایم ســر شود، و گــــونـــه هـایــــم نیـــــز . . . تا حــدی که قلبـــم یــخ بـــزنـد . . . چون یکـــ قلبِـــــ یخیِ خالی از احســاس میخواستــم . . . از قلبِـــــ ســرشار از احســاس که خیری ندیدم، شاید از قلبـــ یخی . . . . بالأخــره دل آســـمان ابـــری شد . . . هـــوا ســـرد شـــد . . . دستهــــایم یـخ کــردند امــــــــــــا . . . امـا نمی خواستــم قلبـــم نیز یخ بـــزند . . . نه، نمی خواستم . . . چون تنها این قلبم است که پاکـــ مانده و واسطه ای بین من و خدایم استـــــ . . . بـایــد خــیلی خـوبـــ هوایش را داشته باشــم . . اگــر ارتبـــاطم بـا تـ.ـ.ـ.ـو قطـع شود دیگـر از جـفای روزگـار بـه چـه کــسی پناه ببــرم ؟؟ خــــداونــــدا . . . تو خوبـــــ میدانی چـــقدر دوستتــــ دارم و به تـ.ـ.ـ.ـو نیازمندم . . . پس پنـــاهم بـــــاش . . .
قالب جدید وبلاگ پـ یـ چـ کـــ داتـــ نـ ت |